Zondag 11 september 2016: Koningshof – Driehoek

We mogen zonder twijfel spreken over een fantastische voorbereiding van onze Eerste Ploeg.

Met enkele vriendschappelijke wedstrijden zonder verlies en 2 succesvolle bekerwedstrijden achter de kiezen waren we er op gebrand om de eerste match van het seizoen succesvol af te ronden.  Met veel vertrouwen, wegens winst in de voorbereiding, trokken we dan ook richting onze buren uit Schoten waar we Koningshof het vuur aan de schenen zouden leggen. We mochten trouwens van geluk spreken om voor de eerste keer in mijn 20 jaar KVV op een “grasveld” te spelen.

Coach Pinson kon rekenen op een mooie basiself (Joppe, Mike DS, Fré, Robin, Jelle, Kim, Glenn, Xavi, Tim, Kris en Max). Op de bank posteerden Mike E, Snej en Dejo. Jammer van de geblesseerde Toppe, afwezige Ziggy en Tino en vakantiegangers Joren, Sergio en Nathan. Zij pikken snel weer aan bij de groep.

Meteen na het eerste fluitsignaal namen onze jongens de touwtjes in handen. De vlotte start werd echter niet beloond, want al na 5 minuten kreeg de thuisploeg een vrije trap op de linkerflank. Joppe kon de bal in allerijl nog ontzetten, maar het leer belandde in de voeten van een wit-blauwe middenvelder. Die nam de bal knap op de slof: Joppe kon enkel nog maar toekijken hoe de bal met een boog over zijn hoofd in doel verdween. 0-1, en onze jongens waren meteen op achtervolgen aangewezen.  Ondanks de vroege achterstand en het moeilijk bespeelbare veld kwamen er mooie acties op de ‘mat’ en zetten we onze tegenstander onder druk. Met uitgespeelde kansen voor Max en een kopballetje van Robin op corner kroop Koningshof in de aanvangsfase terug op de eigen helft.  Na 20 minuten liet Driehoek het tempo zakken en kwam de thuisploeg beter in de match. De wedstrijd kabbelde gezapig verder zonder echt grote kansen voor beide teams. Op enkele minuten van de rust versierde Max met zijn intussen bekende snoekduik een vrije trap, een 10-tal meter buiten de 16. Onze vice-Capi nam zijn verantwoordelijkheid en bracht de bal perfect richting 2e paal. Geen ziel die de bal wenste aan te raken en met een stoffige bots vloog het leer tegen de touwen. 1-1, toch met een beter gevoel de kleedkamer in.

De tweede helft ging van start zonder wijzigingen in het team. Het positieve gevoel van voor de rust werd doorgetrokken in de tweede helft: nog geen 5 minuten na de pauze zette Kris, op een lekkere steekpass van Timic, een rush in over de linkerkant van de wei. Een stofspoor en enkele luttele seconden later prikte Kris beheerst binnen rechts van de keeper, 1-2. Opnieuw hadden we de match vast.  10 minuten later zette de rechterflank van Koningshof enkele knappe bewegingen in net buiten de 16. Onze held van de eerste helft hapte iets te gretig toe en de bal ging op de stip. 2-2 was het logische gevolg. Met hernieuwde energie begon Koningshof weer beter in de match te komen en het spel kon weer alle kanten op. Intussen werden alle wissels doorgevoerd. Mike E. kwam Glenn vervangen, Snej belandde op de rechtsback en Dejo kreeg zijn kans om het middenveld te bewerken.  10 minuten voor tijd ging het licht even uit bij Max. Onze al te gretige spits volgde zijn man tot in de eigen 16 en zette zijn tackle te laat in: een tweede penalty voor Koningshof. Het zal toch niet waar zijn? Dezelfde man plaatste zich tegenover Joppe en liep aan… maar deze keer stond onze Joppe PAL! Mooie en belangrijke save, de bordjes bleven gelijk.  Dit was voor onze jongens het signaal om terug naar voor te trekken. Na een mooie steekpass vanuit het middenveld vertrok Max richting het doel van de tegenstander. De snelle spits had echter te veel tijd om na te denken en in plaats van meteen te schieten of de bal af te geven aan de vrijgelopen Xavi, besloot hij de keeper te dribbelen. Deze laatste had het plannetje echter doorzien: weg kans en ook in de herneming werd het niets. De wedstrijd liep op z’n einde en Driehoek wilde graag de verdiende drie punten mee naar huis nemen. In de laatste minuut creëerden onze jongens nog een prima kans: Max werd diep gestuurd en vertrok perfect op tijd. Hierdoor kwam hij één op één met de thuisspelende doelman. De laatste verdediger had echter de behoefte om aan de noodrem te trekken, waardoor Max zijn kopbal volledig miste. De scheidsrechter zag er echter geen graten in en dus kreeg Driehoek niet waar het recht op had: geen penalty en daarmee was de laatste kans van de wedstrijd gaan vliegen.  We hadden meer gehoopt en verwacht van deze eerste 90 minuten in de competitie. De kansen waren er, scherpte en maturiteit ontbraken nog af en toe bij deze jonge maar hechte ploeg. Het seizoen is nog lang en de honger blijft groot.

Dank aan alle supporters en tot volgende week!